Początek ks. Wiesław Taraska

Author Archives

NIEDZIELA SŁOWA BOŻEGO – III NIEDZIELA ZWYKŁA 26 I 2020 r.

słowo

Dzisiaj jest Niedziela Słowa Bożego

„Uczyńmy miejsce dla Słowa Bożego! Czytajmy codziennie kilka wersetów z Biblii. Zacznijmy od Ewangelii: trzymajmy ją otwartą na stoliku nocnym w domu, nośmy ją ze sobą w kieszeni, wyświetlajmy na telefonach komórkowych, pozwólmy, by inspirowała nas każdego dnia” – zachęcił papież podczas Mszy św. w Bazylice św. Piotra w Watykanie.

Dziś po raz pierwszy obchodzona jest Niedziela Słowa Bożego, ogłoszona przez Franciszka w Liście Apostolskim w formie Motu Proprio „Aperuit illis” i ma ona służyć temu, „aby w Ludzie Bożym wzrosła religijna i bliska znajomość Pisma Świętego”.

„W TĘ PIERWSZĄ NIEDZIELĘ SŁOWA BOŻEGO UDAJEMY SIĘ DO ŹRÓDEŁ JEGO PRZEPOWIADANIA, DO ŹRÓDEŁ SŁOWA ŻYCIA”

– stwierdził Franciszek nawiązując do dzisiejszej Ewangelii św. Mateusza, która mówi „jak, gdzie i komu” Jezus zaczął przepowiadać .

Przypomniał, że Jezus rozpoczął nauczanie bardzo prostym sformułowaniem:

„NAWRACAJCIE SIĘ, ALBOWIEM BLISKIE JEST KRÓLESTWO NIEBIESKIE”, KTÓRE JEST PODSTAWĄ WSZYSTKICH JEGO MÓW. „TERAZ JEZUS MÓWI NAM, ŻE KRÓLESTWO NIEBIESKIE JEST BLISKO, ŻE BÓG JEST BLISKO. OTO NOWOŚĆ, PIERWSZE PRZESŁANIE: BÓG NIE JEST DALEKO, ON, KTÓRY MIESZKA W NIEBIE, ZSTĄPIŁ NA ZIEMIĘ, STAŁ SIĘ CZŁOWIEKIEM. USUNĄŁ PRZESZKODY, ZNIWELOWAŁ DYSTANSE” -TŁUMACZYŁ PAPIEŻ I DODAŁ: „NIE ZASŁUŻYLIŚMY NA TO” .

Franciszek podkreślił, iż orędzie Jezusa jest przesłaniem radości, a przyjmując nasze człowieczeństwo zrobił On to z miłości.

„BÓG PRZYJĄŁ NASZE CZŁOWIECZEŃSTWO, PONIEWAŻ NAS MIŁUJE I PRAGNIE DARMO DAĆ NAM TO ZBAWIENIE, KTÓREGO SAMODZIELNIE NIE MOŻEMY SOBIE DAĆ. CHCE BYĆ Z NAMI, DAĆ NAM PIĘKNO ŻYCIA, POKÓJ SERCA, RADOŚĆ Z OTRZYMANEGO PRZEBACZENIA I POCZUCIA SIĘ MIŁOWANYMI”

– mówił Ojciec Święty.

Zaznaczył, że zaproszenie Jezusa:

„nawracajcie się” oznacza zmianę swojego życia, ponieważ rozpoczął się nowy sposób życia. – Dzisiaj Jezus powtarza także tobie: „Odwagi, jestem blisko ciebie, zrób dla mnie miejsce, a twoje życie się zmieni! Dlatego Pan daje ci swoje Słowo, abyś je przyjął jak list miłosny, który napisał dla ciebie, abyś poczuł, że On jest obok ciebie”

– POWIEDZIAŁ FRANCISZEK ZAZNACZAJĄC, ŻE SŁOWO BOGA POCIESZA, DODAJE OTUCHY, PROWOKUJE DO NAWRÓCENIA, WSTRZĄSA NAMI, UWALNIA NAS OD PARALIŻU EGOIZMU, ZMIENIA NASZE ŻYCIE I SPRAWIA, ŻE PRZEJDZIEMY Z CIEMNOŚCI DO ŚWIATŁA.

Ojciec Święty podkreślił, że Jezus zaczął przepowiadać w regionach, które uważano wówczas za „mroczne”.

„GALILEA POGAN – REGION, W KTÓRYM JEZUS ZACZĄŁ PRZEPOWIADAĆ, BYŁ TAK NAZYWANY, PONIEWAŻ ZAMIESZKIWAŁY GO RÓŻNE LUDY I BYŁ PRAWDZIWĄ MIESZANKĄ NARODÓW, JĘZYKÓW I KULTUR”

– przypomniał Franciszek.

Papież stwierdził, że „Słowo zbawcze nie idzie szukając miejsc chronionych, wysterylizowanych, bezpiecznych”, ale

„WCHODZI W NASZE ZAWIŁOŚCI, W NASZE CIEMNOŚCI”. PRZESTRZEGŁ PRZED ZAMYKANIEM SIĘ W SOBIE, TRZYMANIEM W UKRYCIU NASZEGO POCZUCIA ZAKŁOPOTANIA, NIEPRZEJRZYSTOŚCI, DWULICOWOŚCI, MODLITWĄ FORMALNĄ, KTÓRA JEST ODMAWIANA TAK, BY „JEGO PRAWDA NIE WSTRZĄSNĘŁA NASZYM WNĘTRZEM”.

Franciszek zwrócił uwagę, że Jezus tak jak przemierzał wielopostaciowy i złożony region, podobnie nie boi się zgłębiać naszych serc, naszych najgorszych i najtrudniejszych miejsc.

„ON WIE, ŻE TYLKO JEGO PRZEBACZENIE NAS UZDRAWIA, TYLKO JEGO OBECNOŚĆ NAS PRZEMIENIA, TYLKO JEGO SŁOWO NAS ODNAWIA”

– powiedział papież i zachęcił, abyśmy pozwolili Jezusowi, by weszło w nas Jego Słowo, które jest „żywe, skuteczne, ostre… zdolne osądzić pragnienia i myśli serca”

Następnie Franciszek przypomniał, że pierwszymi adresatami powołania Jezusa byli rybacy, zwykli ludzie pracujący, którym powiedział, że uczyni ich „rybakami ludzi”. Zwrócił uwagę, że natychmiast poszli oni za Jezusem, gdyż pociągała ich Jego miłość.

„ABY IŚĆ ZA JEZUSEM, NIE WYSTARCZAJĄ DOBRE ZAANGAŻOWANIA, TRZEBA CODZIENNIE SŁUCHAĆ JEGO WEZWANIA. TYLKO ON, KTÓRY NAS ZNA I MIŁUJE AŻ DO KOŃCA, SPRAWIA, ŻE WYPŁYWAMY NA GŁĘBIĘ NA MORZU ŻYCIA” – POWIEDZIAŁ FRANCISZEK I DODAŁ: „DLATEGO POTRZEBUJEMY JEGO SŁOWA: SŁUCHANIA, POŚRÓD TYSIĘCY SŁÓW KAŻDEGO DNIA, TEGO JEDNEGO SŁOWA, KTÓRE MÓWI NAM NIE O RZECZACH, ALE O ŻYCIU”

Na zakończenie papież wezwał:

UCZYŃMY MIEJSCE DLA SŁOWA BOŻEGO! CZYTAJMY CODZIENNIE KILKA WERSETÓW Z BIBLII. ZACZNIJMY OD EWANGELII: TRZYMAJMY JĄ OTWARTĄ NA STOLIKU NOCNYM W DOMU, NOŚMY JĄ ZE SOBĄ W KIESZENI, WYŚWIETLAJMY NA TELEFONACH KOMÓRKOWYCH, POZWÓLMY, BY INSPIROWAŁA NAS KAŻDEGO DNIA. ODKRYJEMY, ŻE BÓG JEST BLISKO NAS, ŻE OŚWIECA NASZE CIEMNOŚCI, ŻE Z MIŁOŚCIĄ PROWADZI NASZE ŻYCIE NA GŁĘBIĘ”.

www.idziemy.pl

EMMANUEL PRAGNIE ZAMIESZKAĆ Z NAMI

christmas-crib-figures-1060017_1920

bn

Drodzy Siostry i Bracia!

„Gdy wszystko było pogrążone w głębokim milczeniu, a noc w swym biegu dosięgła połowy drogi, wszechmocne Słowo Twoje, Panie, zstąpiło z nieba, z królewskiego tronu” – tak liturgia oktawy Bożego Narodzenia, nawiązując do Księgi Mądrości (18,14-15), odczytuje prawdę, o której mówi święty Jan: „Słowo ciałem się stało i zamieszkało między nami”. Jezus Chrystus, Emmanuel – Bóg z nami wchodzi w historię człowieka i pragnie zamieszkać w ludzkich sercach.

Syn Boży stał się człowiekiem. „Przez wcielenie swoje zjednoczył się jakoś z każdym człowiekiem. Ludzkimi rękami pracował, ludzkim myślał umy­słem, ludzką działał wolą, ludzkim sercem kochał, urodzony z Maryi Dzie­wicy, stał się prawdziwie jednym z nas, we wszystkim do nas podobny oprócz grzechu” — przypominał nam Jan Paweł II (Redemptor hominis, p. 8).

W atmosferze przenikniętej dziękczynieniem za tajemnicę Wcielenia życzę Czytelnikom „Gościa Niedzielnego” dużo światła z nieba i głębokiego prze­żywania prawdy, o której śpiewamy: „Bóg się rodzi, moc truchleje”, „A Słowo ciałem się stało i mieszkało między nami”, „Narodzony Boży Syn, Pan Wiel­kiego Majestatu, niesie dziś całemu światu odkupienie win”. Życzę pokoju w sercu, o którym mówi wspaniała kolęda: „Cicha noc, święta noc, pokój niesie ludziom wszem”. Błogosławionych świąt Bożego Narodzenia!

Bp Henryk Tomasik

WSPOMNIENIE WSZYSTKICH WIERNYCH ZMARŁYCH 2 LISTOPADA

cmentarz

Obchodzimy dziś Dzień Zaduszny, czyli wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych. To czas szczególnej modlitwy o wieczny pokój dla dusz czyśćcowych, które oczekują na ostateczne pojednanie z Bogiem. 

W tym dniu wyrażamy wiarę w obcowanie świętych. Dzień Zaduszny to również czas refleksji nad życiem i przemijaniem. Wierni odwiedzają cmentarze, groby bliskich i uczestniczą w Mszach św. za ich dusze. Na grobach symbolicznie zapala są znicze oraz składa kwiaty. Do 8 listopada możemy uzyskać odpust zupełny, czyli całkowite darowanie kar dla dusz w czyśćcu cierpiących.

W tych dniach radość przeplata się ze smutkiem – mówił rzecznik Konferencji Episkopatu Polski ks. dr Paweł Rytel-Andrianik.

– 1 i 2 listopada są to dwa dni, w których z jednej strony towarzyszy nam radość, a z drugiej strony smutek. Radość, dlatego że obchodzimy Wspomnienie Wszystkich Świętych, także tych niekanonizowanych; smutek, dlatego że myślimy o tych, którzy odeszli i ich wspominamy w Dzień Zaduszny. Ksiądz Twardowski mówił: „Miłość na śmierć nie umiera”, to znaczy – nasi bliscy odeszli, ale miłość pozostaje, żyje. Znakiem tej miłości są nasze kwiaty na grobach, znicze, które są znakiem modlitwy, a jednocześnie pamiętajmy, że najcenniejszy dar, który możemy w tym dniu ofiarować zmarłym, to jest właśnie nasza modlitwa. Msze św. 2 listopada o godz. 7.00; 10.00; 18.00.

Misjonarze to nie tylko duchowni, ale też rodziny

cq5dam.thumbnail.cropped.1500.844

Misjonarze to nie tylko duchowni, ale też rodziny.

W Rzymie został on nieco przyćmiony przez Synod Biskupów o Amazonii, na którym koncentruje się główna uwaga Kościoła. Obchody miesiąca misyjnego nie były jednak scentralizowane, lecz odbywały się przede wszystkim na szczeblu lokalnym. Jest to długi szereg inicjatyw, których bilans jest jednoznacznie pozytywny – uważa dyrektor Papieskich Dzieł Misyjnych abp Giovanni Pietro Dal Toso.

 Jego zdaniem trzeba było przede wszystkim przypomnieć pierwotne znaczenie ewangelizacji. Dziś bowiem słowo „misja” jest wszechobecne i sprowadza się do realizacji jakiegoś zadania. Przy okazji tego nadzwyczajnego miesiąca sięgnięto tymczasem do nauczania soborowego, które misję rozumie jako otwarte głoszenie Chrystusa i tworzenie nowych wspólnot Kościoła. Abp Dal Toso zauważa zarazem, że przy okazji podejmowanych w tym miesiącu inicjatyw lepiej zdano sobie sprawę z przemian, jakie dokonały się na polu misji. Dotyczą one dwóch głównych aspektów – mówi abp Dal Toso.

“ Pierwszy aspekt ma charakter geograficzny. Minęły czasy, kiedy to Północ ewangelizowała Południe. Teraz mamy raczej do czynienia z powszechną cyrkulacją misjonarzy. Pomyślmy, ilu kapłanów z Afryki pracuje dziś w krajach zachodnich, gdzie brakuje powołań. Ponadto areną ewangelizacji nie są już tylko tak zwane kraje misyjne, ale również kraje zachodnie. Druga przemiana dotyczy samych misjonarzy. Ci, którzy zostawiają wszystko, by iść i głosić Ewangelię, zgodnie z klasyczną definicją misji ad gentes, to już nie tylko kapłani i zakonnicy, ale również rodziny. Do nich również dociera to powołanie – mówi Radiu Watykańskiemu abp Dal Toso. – Jest to nowy rozdział w dziejach misji Kościoła. Na przykład w Paragwaju mamy inicjatywę, która się nazywa Rodziny Misyjne. W jej ramach już 5 tys. rodzin wyrusza na misję czy to w samym Paragwaju czy też do innych krajów Ameryki Łacińskiej, by głosić Ewangelię. ”

Kościół w Polsce modli się za misjonarzy

cq5dam.thumbnail.cropped.1500.844

cq5dam.thumbnail.cropped.1500.844

W Światowy Dzień Misyjny także Kościół w Polsce modli się za misjonarzy i o misjonarzy. W Nadzwyczajnym Miesiącu Misyjnym dzisiejsza Niedziela Misyjna ma wymiar szczególny. Przez cały miesiąc w polskich diecezjach odbywają się kongresy misyjne, spotkania z misjonarzami, wystawy czy prelekcje na temat misji.

W Niedzielę Misyjną we wszystkich polskich parafiach przypomina się o misyjnym dziele Kościoła. Jednocześnie wierni składają ofiary na rzecz Funduszu Solidarności Misyjnej – przypomina ks. Maciej Będziński z Papieskich Dzieł Misyjnych w Polsce.

„Z tego Funduszu Ojciec Święty Franciszek poprzez Kongregację Ewangelizacji Narodów, poprzez Papieskie Dzieła Misyjne może realizować projekty: budować kościoły, świątynie, kaplice, formować kleryków, kapłanów na całym świecie. Niedziela Misyjna to jest zachęta do każdej osoby. Hasło: «Ochrzczeni i posłani», czyli każdy kto jest ochrzczony jest misjonarzem. Powinien dać się zewangelizować Chrystusowi w swoim sercu, a jeśli jest to możliwe iść tam, gdzie go Chrystus potrzebuje – powiedział ks. Będziński.

W najbliższych dniach w wielu parafiach odbywać się będą animacje misyjne, nabożeństwa w intencji misji, katechezy o tematyce misyjnej, ale również sesje misjologiczne.

Warto dodać, że każdego roku tylko za pośrednictwem Papieskich Dzieł Misyjnych Kościół w Polsce przekazuje do Stolicy Apostolskiej na cele misyjne ok. 4,5 mln zł.

Aktualnie posługuje na misjach 1903 polskich misjonarzy i misjonarek. Przebywają oni w 99 krajach na 5 kontynentach.

ROZPOCZĘCIE NOWEGO ROKU SZKOLNEGO – 2 IX 2019 r.

sszkoła

2 września rozpoczęcie nowego roku szkolnego i katechetycznego Mszą św. dla dzieci i młodzieży o godz. 9.00. Na Mszę św. zapraszamy również rodziców, opiekunów oraz Dyrekcje szkół i nauczycieli. Tak jak zawsze nich będą obecne poczty sztandarowe szkół z terenu naszej parafii. Przed Mszą św. zachęcamy dzieci i młodzież z rodzicami do skorzystania ze spowiedzi, aby z Bogiem w sercu rozpocząć nowy rok szkolny. Jutro na tej Mszy św. pobłogosławimy tornistry pierwszoklasistów.

Rok szkolny 2019/2020 rozpocznie się w poniedziałek 2 września i zakończy 26 czerwca 2020 roku. Ferie zimowe, zaplanowane na cztery tury, jako pierwsi 13 stycznia rozpoczną uczniowie z województw: lubelskiego, łódzkiego, podkarpackiego, pomorskiego i śląskiego.

Rozpoczęcie zajęć dydaktyczno-wychowawczych: 2 września 2019 roku.

Zimowa przerwa świąteczna: 23 – 31 grudnia 2019 roku.

Ferie zimowe: 13 – 26 stycznia 2020 roku: lubelskie, łódzkie, podkarpackie, pomorskie, śląskie;

20 stycznia – 2 lutego 2020 roku: podlaskie, warmińsko-mazurskie;

27 stycznia – 9 lutego 2020 roku: kujawsko-pomorskie, lubuskie, małopolskie, świętokrzyskie, wielkopolskie;

10 – 23 lutego 2020 roku: dolnośląskie, mazowieckie, opolskie, zachodniopomorskie.

Wiosenna przerwa świąteczna: 9 kwietnia – 14 kwietnia 2020 roku.

Egzamin ósmoklasisty: 21 – 23 kwietnia 2020 roku. 21 kwietnia zostanie przeprowadzony egzamin z języka polskiego, 22 kwietnia – z matematyki, 23 kwietnia – z języka obcego nowożytnego. Drugi termin egzaminu, dla tych uczniów, którzy nie będą mogli zdawać w kwietniu, wyznaczono na 1-3 czerwca.

Egzamin maturalny: Sesja egzaminów pisemnych od 4 do 21 maja, a ustnych do 22 maja.

Dodatkowe terminy pisemnych i ustnych egzaminów maturalnych wyznaczono od 1 do 19 czerwca.

Maturalne egzaminy poprawkowe pisemne będą przeprowadzone 25 sierpnia, a poprawkowe ustne 24-25 sierpnia.

Zakończenie zajęć dydaktyczno-wychowawczych: 26 czerwca 2020 roku.

Ferie letnie: 27 czerwca – 31 sierpnia 2020 roku.

16 LIPCA – WSPOMNIENIE MATKI BOŻEJ SZKAPLERZNEJ

szkaplerz

Czym jest szkaplerz?

Początki sięgają czasów krucjat. W Królestwie Jerozolimskim pojawiła się grupa pochodzących z Zachodu mnichów, których siedzibą była góra Karmel, leżąca w północnej części Izraela, niedaleko Hajfy, tuż nad Morzem Śródziemnym. Grupa ta stała się zalążkiem nowego zakonu. Na skutek krwawych prześladowań ze strony muzułmanów karmelici musieli wycofać się z Ziemi Świętej. Uciekli najpierw na Sycylię, potem do południowej Francji i do Anglii. Był to dla nich moment poważnego kryzysu. Potrzebowali ratunku. Wtedy właśnie, w nocy z 15 na 16 lipca 1251 r., w Aylesford w południowej Anglii (Kent) ówczesny generał zakonu św. Szymon Stock miał wedle tradycji objawienie. Ukazała mu się Matka Boża, która wręczyła mu szkaplerz, mówiąc: „Przyjmij, najmilszy synu, szkaplerz twojego zakonu. Kto w nim umrze, nie dozna ognia piekielnego”.

Szkaplerz był pierwotnie rodzajem fartucha roboczego. Był to pas sukna z otworem na głowę. Zakładano go tak, by mniej więcej tyle samo opadało z przodu i z tyłu, na plecy. Z czasem szkaplerz stał się elementem habitów różnych zakonów i takim pozostaje do dzisiaj.

Szkaplerz, który nosi się współcześnie (o ile nie jest się zakonnikiem czy zakonnicą noszącą opisany wyżej duży szkaplerz), składa się na dwa niewielkie prostokąty z brązowego materiału, połączone dwiema tasiemkami lub sznurkami. Na jednym zwykle znajduje się wizerunek Matki Bożej (jakikolwiek), a na drugim – obraz Najświętszego Serca Pana Jezusa. Od 1910 r. decyzją papieża płócienny szkaplerz może być zastąpiony dwustronnym medalikiem ze wspomnianymi wizerunkami.

Nie pójdziesz do piekła

Z przyjęciem i noszeniem szkaplerza wiążą się konkretne obietnice:

1. Kto umrze odziany w szkaplerz, nie dozna ognia piekielnego.

2. Osoba taka zostanie także wybawiona z czyśćca w pierwszą sobotę po śmierci. Jest to tak zwany przywilej sobotni. Warunkiem dodatkowym jest zachowanie czystości według stanu i wierność modlitwie.

Z noszeniem szkaplerza wiąże się także obietnica pomocy Matki Bożej w niebezpieczeństwach duszy i ciała, zwłaszcza w godzinie śmierci. Noszący go ma także udział w dobrach duchowych całego zakonu karmelitańskiego za życia i po śmierci. Osoby należące do bractw szkaplerznych mogą dodatkowo korzystać z odpustów zupełnych w wyznaczonych dniach.

Są też obowiązki. Oprócz nieprzerwanego noszenia szkaplerza (z wyjątkiem oczywistych sytuacji, takich jak kąpiel czy zabieg chirurgiczny) obowiązuje codzienne odmawianie modlitwy wyznaczonej przez kapłana, który przyjął daną osobę do wspólnoty szkaplerznej. Zwykle jest to modlitwa maryjna: „Pod Twoją obronę” lub „Zdrowaś Maryjo”, a także akt strzelisty skierowany do Królowej Szkaplerza Świętego. Noszący szkaplerz zobowiązuje się również do troski o swoje zbawienie, naśladowania Matki Bożej, zachowania czystości według stanu i życia duchowością Karmelu.

Uwaga, niebezpieczeństwo!

Szkaplerz to piękna i zatwierdzona przez Kościół forma nabożeństwa do Matki Bożej. Trzeba jednak uważać na pewne niebezpieczeństwo. Chodzi o traktowanie szkaplerza jak talizmanu, amuletu, jakiegoś magicznego przedmiotu, zapewniającego szczęście doczesne i wieczne. Powiedzmy jasno: samo noszenie szkaplerza nie zbawia. Zbawia miłosierny Bóg. „Szkaplerz to przestrzeń wiary głębokiej, wiary wyrastającej w cieniu Tej, która uwierzyła i poprzedza nas w wierze. To wiara wyzwala moc tej szaty” – pisał karmelita bosy o. Marian Zawada. Dlatego fatalnym błędem byłaby rezygnacja z noszenia szkaplerza i jego propagowania.

Warto przypomnieć, że w czasie słynnego cudu słońca pastuszkowie z Fatimy zobaczyli na niebie trzy obrazy symbolizujące trzy części Różańca. Część chwalebną ilustrował wizerunek ukoronowanej Matki Bożej Szkaplerznej z Dzieciątkiem Jezus na kolanach, trzymającym w ręku szkaplerz. Jedna z wizjonerek, Łucja, która sama została karmelitanką bosą, stwierdziła, że Maryja chciała zachęcić ludzkość do praktykowania nabożeństwa różańcowego i szkaplerznego. Oceniła, że są to najbardziej uprzywilejowane sakramentalia maryjne, które nabierają znaczenia tak wielkiego, jakiego nigdy jeszcze nie miały w swej historii.

Jak przyjąć szkaplerz?

To dość proste. Żeby przyjąć szkaplerz, trzeba go najpierw kupić. Do przyjęcia do wspólnoty potrzeba szkaplerza płóciennego. Potem można go zastąpić medalikiem. To nie jest wielki koszt. Szkaplerze można kupić w sklepach z dewocjonaliami (również tych internetowych) oraz w klasztorach karmelitańskich.

Do przyjęcia szkaplerza dobrze jest przygotować się duchowo przez spowiedź i Komunię Świętą. Dzięki temu w dniu wstąpienia do bractwa szkaplerznego można uzyskać odpust cząstkowy lub zupełny.

Następnie trzeba poprosić dowolnego kapłana (albo diakona) o poświęcenie i nałożenie szkaplerza. Można to uczynić w swojej parafii. W razie problemów warto poszukać klasztoru karmelitańskiego. Przy przyjęciu kapłan wyznacza nam codzienną modlitwę.

Ostatnim krokiem jest wypełnienie świadectwa przyjęcia szkaplerza i przesłanie go do któregoś z klasztorów karmelitańskich.

Oprócz szkaplerza karmelitańskiego istnieje wiele innych szkaplerzy. Można je połączyć, tak jak zrobił np. św. Alfons Maria Liguori.

W internecie, w tym na Facebooku, istnieje wiele stron poświęconych szkaplerzowi, jego duchowości i problemom praktycznym. Polecam zwłaszcza serwis: szkaplerz.pl.

Kościół obchodzi dzień Matki Bożej Szkaplerznej 16 lipca. Zapraszam Cię, przyjmij w tych dniach szkaplerz Matki Bożej. • /Za Gość Niedzielny/

BISKUP HENRYK TOMASIK ZAPRASZA NA

pielgrzymka

Zaproszenie do udziału w XLI Pieszej Pielgrzymce na Jasną Górę

W dniu 6 sierpnia 2019 roku wyruszy na trasę do Częstochowy Piesza Pielgrzymka Diecezji Radomskiej na Jasną Górę.

Pielgrzymka to czas refleksji, modlitwy i ofiary. Przypomina nam o tym, że całe życie człowieka jest pielgrzymowaniem do wyznaczonego przez Boga – Stwórcę celu.

„W MOCY BOŻEGO DUCHA” – to temat „rekolekcji w drodze”, które będziemy przeżywać podczas sierpniowej Pielgrzymki na Jasną Górę. Temat ten harmonizuje z treścią roku duszpasterskiego, który przeżywamy w Kościele. Będziemy wspólnie dziękować za wszystkie wspólnoty, które są owocem działania Ducha Świętego.

Będziemy modlić się także o dar głębokiej wiary i otwarcie na działanie Ducha Świętego, który jednoczy wierzących w wielką wspólnotę wiary, którą jest Kościół.

Dziękuję Duszpasterzom oraz ich Współpracownikom za przygotowanie naszej Pielgrzymki na Jasną Górę.

Zapraszam Was, Drodzy Bracia i Siostry, a szczególnie młodzież, do udziału w tych „rekolekcjach w drodze”. Wszystkich pątników proszę o tworzenie atmosfery braterskiej współpracy, o ducha modlitwy i ofiary, czego wyrazem będzie także strój harmonizujący z pokutnym charakterem Pielgrzymki.

Wszystkich proszę o modlitwę w intencji naszej Ojczyzny, szczególnie w intencji rodzin i młodzieży, abyśmy byli wierni Chrystusowi i Jego Ewangelii.

Na trud pielgrzymowania z serca błogosławię. Bp Henryk Tomasik – Biskup Radomski